کد مطلب:314883 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:186
گفتم یا حضرت عباس
در چهارم صفر سال 1422 هجری قمری مصادف با 29 / 8 / 80 شمسی جناب آقای مشهدی غلام نصیرزاده فرزند قدرت اهل و ساكن دهكده قشلاق از توابع گوگان درباره كرامت مسجد حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) گوگان چنین نقل كرد:
اینجانب در سال 1377 شمسی یك رأس گاو هلندی داشتم كه آبستن بود. متأسفانه هنگام زاییدن بر اثر غیر متعارف بودن زایش، نزدیك به مرگ بوده است زیرا نمی توانست بچه اش را بزاید. از این رو یكی از همسایگانم را صدا زدم بیاید و كمك كند تا به هر وسیله ممكن بچه را از بوگان گاو خارج كنیم.
به هر حال، ایشان نیز آمد، با تأسف هیچ كدام نتوانستیم كاری انجام بدهیم. در این وقت از همه جا ناامید گشتیم و علاجم از همه درهای مادی و ظاهری گسسته گشت. بنده چون به حضرت ابوالفضل (علیه السلام) عقیده و علاقه دارم گفتم: یا حضرت عباس (علیه السلام) اگر این حیوان از هلاكت حتمی و قطعی نجات یابد، نذر می كنم مبلغ چهارصد تومان به صندوق مسجد حضرت ابوالفضل (علیه السلام) گوگان واریز كنم.
[ صفحه 426]
پس از پانزده دقیقه، به طور معجزه آسا گوساله با حالت طبیعی از زهدان مادرش خارج گردیده و از عنایت قمر بنی هاشم (علیه السلام) گاو و گوساله اش از مرگ حتمی نجات یافتند. بنده هم نذرم را ادا كرده و مبلغ مزبور را به صندوق مسجد حضرت ابوالفضل گوگان واریز نمودم.
به عمد و سهو نذرت بر زبان برود
به نذر خویش ز روی كرم وفا بهتر
وفای نذر و وفای عمل بود با قول
میان قول و عمل گر بود بقا بهتر [1] .
زینب بگفت: ای مه تابان برادرم
عباس گفت: ستم كش دوران تو خواهرم
زینب بگفت: بعد تو گردم حقیر و خوار
عباس گفت: ناقه عریان شوی سوار
زینب بگفت: مانده حسین بی كس و وحید
عباس گفت: او دم دیگر شود شهید
زینب بگفت: دست تو بوسم برادرم
عباس گفت: دست نماند به پیكرم
زینب بگفت: اهل حرم گشته اند كباب
عباس گفت: می روم اینك ز بهر آب [2] .
[ صفحه 427]
اینجانب در سال 1377 شمسی یك رأس گاو هلندی داشتم كه آبستن بود. متأسفانه هنگام زاییدن بر اثر غیر متعارف بودن زایش، نزدیك به مرگ بوده است زیرا نمی توانست بچه اش را بزاید. از این رو یكی از همسایگانم را صدا زدم بیاید و كمك كند تا به هر وسیله ممكن بچه را از بوگان گاو خارج كنیم.
به هر حال، ایشان نیز آمد، با تأسف هیچ كدام نتوانستیم كاری انجام بدهیم. در این وقت از همه جا ناامید گشتیم و علاجم از همه درهای مادی و ظاهری گسسته گشت. بنده چون به حضرت ابوالفضل (علیه السلام) عقیده و علاقه دارم گفتم: یا حضرت عباس (علیه السلام) اگر این حیوان از هلاكت حتمی و قطعی نجات یابد، نذر می كنم مبلغ چهارصد تومان به صندوق مسجد حضرت ابوالفضل (علیه السلام) گوگان واریز كنم.
[ صفحه 426]
پس از پانزده دقیقه، به طور معجزه آسا گوساله با حالت طبیعی از زهدان مادرش خارج گردیده و از عنایت قمر بنی هاشم (علیه السلام) گاو و گوساله اش از مرگ حتمی نجات یافتند. بنده هم نذرم را ادا كرده و مبلغ مزبور را به صندوق مسجد حضرت ابوالفضل گوگان واریز نمودم.
به عمد و سهو نذرت بر زبان برود
به نذر خویش ز روی كرم وفا بهتر
وفای نذر و وفای عمل بود با قول
میان قول و عمل گر بود بقا بهتر [1] .
زینب بگفت: ای مه تابان برادرم
عباس گفت: ستم كش دوران تو خواهرم
زینب بگفت: بعد تو گردم حقیر و خوار
عباس گفت: ناقه عریان شوی سوار
زینب بگفت: مانده حسین بی كس و وحید
عباس گفت: او دم دیگر شود شهید
زینب بگفت: دست تو بوسم برادرم
عباس گفت: دست نماند به پیكرم
زینب بگفت: اهل حرم گشته اند كباب
عباس گفت: می روم اینك ز بهر آب [2] .
[ صفحه 427]
[1] سروده عالم بزرگوار آقاي حسين دهستاني مؤيدي از علماي قرن هفتم.
[2] سروده ملامحمد حسين ارجستاني - ره - برگرفته از كتاب انوار المجالس.